بسیاری از هزاران گونه گیاهی که در سرتاسر جهان رشد می‌کنند، کاربردهای دارویی دارند و حاوی ترکیبات فعالی هستند که تأثیر مستقیمی بر بدن دارند. آنها هم در طب گیاهی و هم در طب سنتی استفاده می‌شوند و فوایدی را ارائه می‌دهند که داروهای دارویی اغلب فاقد آن هستند و به مبارزه با بیماری و حمایت از تلاش‌های بدن برای به دست آوردن مجدد سلامتی کمک می‌کنند.
شکی نیست که در شرایط شدید، درمان های ابداع شده توسط پزشکی مدرن می تواند فرصتی بی نظیر برای تسکین علائم و نجات جان انسان ها باشد. داروهای ارتدکس دارویی زندگی را حفظ می کنند و در شرایطی که سایر انواع درمان ممکن است چیزی برای ارائه نداشته باشند، با عفونت مقابله می کنند. تکنیک‌های جراحی مدرن، مانند جراحی پلاستیک، و طیف وسیعی از دستگاه‌های تشخیصی و حمایت از زندگی که اکنون در دسترس هستند، همگی می‌توانند برای بهبود شانس بهبودی از بیماری یا آسیب جدی استفاده شوند.
فواید داروهای گیاهی
با این حال، علیرغم پیشرفت‌ها و مزایای چشمگیر پزشکی متعارف، یا زیست‌پزشکی که آن را نیز می‌شناسند، واضح است که طب گیاهی چیزهای زیادی برای ارائه دارد. ما معمولاً فراموش می‌کنیم که در حدود ۱۰۰ سال گذشته، به جز ۱۰۰ سال گذشته، انسان‌ها برای درمان انواع بیماری‌ها، از مشکلات جزئی مانند سرفه و سرماخوردگی گرفته تا بیماری‌های تهدیدکننده حیات مانند سل و مالاریا، تقریباً به طور کامل به گیاهان متکی بوده‌اند.
امروزه، داروهای گیاهی دوباره به شهرت رسیده‌اند، زیرا اثربخشی داروهای معمولی مانند آنتی‌بیوتیک‌ها، که زمانی اثربخشی تقریباً جهانی در برابر عفونت‌های جدی داشتند، رو به کاهش است. در طول سال‌ها، ارگانیسم‌های عفونی مقاومت در برابر داروهای سنتز شده ایجاد کرده‌اند و به عنوان مثال، گیاه افسنطین شیرین و ترکیب فعال آن آرتمیزینین، اکنون درمان استاندارد مالاریا در مناطق گرمسیری است که در آن تک یاخته‌هایی که باعث عفونت می‌شوند دیگر به درمان مرسوم پاسخ نمی‌دهند.
داروهای گیاهی اغلب درمان‌های مرسوم را تحسین می‌کنند و درمان‌های ایمن و قابل تحمل را برای بیماری‌های مزمن ارائه می‌کنند. این بیماری در کشورهای غربی در حال تجربه یک رنسانس چشمگیر است، تا حدی به این دلیل که هنوز هیچ درمان مرسوم موثری برای بسیاری از بیماری‌های مزمن مانند آسم، آرتریت و سندرم روده تحریک‌پذیر وجود ندارد. علاوه بر این، نگرانی در مورد عوارض جانبی زیست‌پزشکی، افراد را تشویق می‌کند تا به دنبال اشکال ملایم‌تری از درمان باشند. تخمین زده می شود که 10 تا 20 درصد از بیماران بیمارستانی در غرب به دلیل عوارض جانبی درمان های پزشکی مرسوم در آنجا هستند.
استفاده عاقلانه از گیاهان
اغلب گیاهانی که استفاده می شوند بسیار ایمن هستند. اما برخی از گیاهان می توانند عوارض جانبی ایجاد کنند و مانند همه داروها، داروهای گیاهی باید با احترام رفتار شود. برای جلوگیری از عواقب نامطلوب، مصرف یا استفاده از گیاهان خاص فقط تحت راهنمایی یک پزشک خوب آموزش دیده ضروری است. به عنوان مثال، Ma huang (Ephedra sinica)، در دوزهای اشتباه می تواند بسیار سمی باشد، و تصور می شود که کامفری (symphytum officinale)، یک گیاه بسیار محبوب در گذشته، در شرایط نادر باعث آسیب شدید یا حتی کشنده به کبد می شود. با این حال، زمانی که یک داروی گیاهی به درستی استفاده شود، احتمال ایجاد یک عارضه جانبی جدی بسیار کم است.
مواد شیمیایی گیاهی قوی
توانایی یک داروی گیاهی در اثرگذاری بر سیستم های بدن به ترکیبات شیمیایی موجود در آن بستگی دارد. دانشمندان برای اولین بار در قرن هجدهم شروع به استخراج و جداسازی مواد شیمیایی از گیاهان کردند و از آن زمان به بررسی گیاهان و اثرات آنها از نظر ترکیبات فعال موجود در آنها عادت کردیم.
تحقیق در مورد ترکیبات گیاهی جدا شده از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا باعث پیدایش بسیاری از مفیدترین داروهای جهان شده است. توبوکورارین، قوی ترین شل کننده عضلانی موجود، از پاریرا (Chondrodendron tomentosum) مشتق می شود و قوی ترین مسکن، مورفین، از خشخاش (Papaver somniferum) به دست می آید. بسیاری از داروهای بی حس کننده نیز از گیاهان مشتق می شوند – برای مثال کوکائین از کوکا (Erythroxylum coca) می آید.
امروزه، زیست‌پزشکی هنوز برای حداقل 25 درصد از داروهای خود به جای آزمایشگاه به گیاهان متکی است و بسیاری از این داروها از مؤثرترین داروهای رایج هستند. به سختی می توان به دنیایی فکر کرد که از خواص ضد مالاریا کینین (مشتق شده از سینچونا) محروم باشد. یا داروی قلب دیگوکسین (از Digitalis)؛ یا خواص تسکین دهنده سرفه افدرین (از Ehpedra sinica) که در بسیاری از داروهای سرماخوردگی با نسخه و بدون نسخه وجود دارد. اینها و بسیاری از داروهای معمولی دیگر همگی از ترکیبات گیاهی جدا شده به دست می آیند.
ارزش گیاهان کامل
اگرچه درک اعمال تک تک اجزای فعال مهم است، اما طب گیاهی، بر خلاف زیست پزشکی، در نهایت در مورد استفاده و عملکرد گیاهان کامل است – داروهایی که به معنای واقعی کلمه خدادادی هستند و نه در آزمایشگاه. همانطور که جدا کردن یک ساعت و شناسایی قطعات کلیدی آن به شما نشان نمی دهد که چگونه به طور کلی کار می کند، تقسیم یک گیاه دارویی به اجزای سازنده آن نمی تواند دقیقاً توضیح دهد که چگونه در شکل طبیعی آن کار می کند. ارزش کل گیاه بیشتر از مجموع اجزای آن است، و تحقیقات علمی به طور فزاینده ای نشان می دهد که ترکیبات فعال بسیاری از گیاهان، به عنوان مثال آنهایی که در جینکو (Ginkgo biloba) هستند، به روش های پیچیده ای برای ایجاد اثر درمانی این دارو با هم تعامل دارند. یک کل
گیاهان حاوی صدها، اگر نگوییم هزاران، مواد شیمیایی مختلف هستند که به روش های پیچیده ای با هم تعامل دارند. اغلب، ما به سادگی نمی دانیم که چگونه یک گیاه خاص کار می کند – حتی اگر فواید دارویی آن به خوبی ثابت شده باشد. رویکرد دارویی برای درک چگونگی عملکرد گیاهان کامل مانند کار کردن با یک پازل است که در آن فقط برخی از قطعات ارائه شده است. علاوه بر این، اگرچه دانستن اینکه یک طرح حاوی اجزای فعال خاصی است بسیار مفید است، چنین اطلاعاتی به خودی خود می تواند گمراه کننده باشد. به عنوان مثال، ریواس چینی بسته به دوز، به دو روش ظاهراً مخالف عمل می کند: به عنوان یک ملین در دوزهای متوسط تا بالا. برای درمان اسهال با دوز کمتر
این مثال چند حقیقت اساسی را در مورد داروهای گیاهی نشان می دهد. اولاً، تجربه پزشکان گیاهی و بیمار اغلب قابل اعتمادترین راهنمای اثر دارویی گیاهان فردی را ارائه می دهد. ثانیاً، ارزش یک گیاه دارویی را نمی توان صرفاً به فهرستی از ترکیبات فعال آن کاهش داد.
گیاهان به عنوان غذا و دارو
به طور کلی، بدن انسان برای درمان با داروهای گیاهی بسیار مناسب تر از داروهای شیمیایی جدا شده است. ما در طول صدها هزار سال در کنار گیاهان تکامل یافته‌ایم، و سیستم گوارشی و فیزیولوژی ما به طور کلی برای هضم و استفاده از غذاهای گیاهی، که اغلب دارای ارزش دارویی و همچنین تامین غذا هستند، تنظیم شده است.
ممکن است خط تمایز بین «غذاها» و «داروها» همیشه مشخص نباشد. آیا لیمو، پاپایا، پیاز و جو دوسر غذا یا دارو هستند؟ پاسخ، بسیار ساده، این است که آنها هر دو هستند. لیمو (لیمو مرکبات) مقاومت در برابر عفونت را بهبود می بخشد. پاپایا (Carica papaya) در برخی از نقاط جهان برای بیرون راندن کرم ها مصرف می شود. پیاز (Allium cepa) عفونت های برونش را تسکین می دهد. و جو (Avena sativa) از دوره نقاهت حمایت می کند. در واقع، زمانی که تمایز بین غذا و دارو از بین برود، داروی گیاهی به پیروزی می رسد.
اگرچه ممکن است یک کاسه بلغور جو دوسر را بدون توجه به فواید دارویی بخوریم، با این وجود، استقامت را افزایش می‌دهد، به عملکرد صحیح سیستم عصبی کمک می‌کند، منبع خوبی از ویتامین B را فراهم می‌کند و عملکرد منظم روده را حفظ می‌کند. طیف مشابهی از فواید توسط بسیاری از گیاهان دارویی با اثر ملایم تر ارائه شده است.
درمان های گیاهی
استراتژی‌هایی که پزشکان گیاه‌پزشکی برای پیشگیری از بیماری یا بازگرداندن سلامتی در بیماران خود اتخاذ می‌کنند، در سنت‌های گیاهی متعدد و متنوع در سراسر کره زمین متفاوت است، اما اثرات داروهای گیاهی در بدن برای بهبود سلامتی متفاوت نیست. هزاران گیاه دارویی در سرتاسر جهان با طیف وسیعی از عملکردها و درجات قدرت استفاده می شود. اکثر آنها بر روی سیستم های بدن خاصی عمل می کنند و برای درمان انواع خاصی از بیماری ها مناسب هستند
در پایان، چه به عنوان غذا یا دارو استفاده شود، گیاهان همیشه بخشی جدایی ناپذیر از یک رژیم غذایی سالم و طب جایگزین بوده و خواهند ماند.
